Δημόσια Περιουσία: Το Ιστορικό.

Ιστορική Αναδρομή από το 1922 μέχρι και σήμερα με τις ιδιοποιήσεις και τους αγώνες των κατοίκων για τα δημόσια κτήματα της πόλης.
Το θέμα ξεκινά από πολύ παλιά, την περίοδο που εγκρίθηκε το σχέδιο της Ηλιούπολης.
Το 1922 το κτήμα «Καρρά» με συνολική έκταση 320 στρέμμάτα, παραχωρείται στον Αλέξιο Νάστο.

Το 1925 εγκρίθηκε το ρυμοτομικό σχέδιο της Ηλιούπολης και ξεκίνησε η ανοικοδόμηση.

Τ0 1938 ο Κωνσταντίνος Νάστος εμφανίζεται να κατέχει.... 12714 στρέμματα.

Επι χούντας εντάσσεται στο σχέδιο πόλεως και παραχωρείται στον Οικοδομικό Συνεταιρισμό Αστυνομικών η περιοχή (Αστυνομικά). Το γεγονός αμφισβητείται απο την οικογένεια Νάστου η οποία ισχυρίζεται οτι μέσα στην παραχωρηθείσα περιοχή, συμπεριλαμβάνεται και το ιδιοκτησίας της κτήμα «Καρρά».
Παράλληλα, η οικογένεια Νάστου πουλά και διαχειρίζεται εκτάσεις που θεωρεί ως ιδιοκτησία της, εντός και εκτός κτήματος «Καρρά» (πχ οικοδόμηση Κινηματογράφου).

Το 1977, η απόφαση 4910 του Εφετείου της Αθήνας εκτιμά οτι η ιδιοκτησία της οικογένειας Νάστου δεν μπορεί να ξεπερνά τα 400 στρέμματα.

Το 1984, ύστερα απο αγώνες των κατοίκων της Ηλιούπολης βγαίνουν δύο αποφάσεις.
Η πρώτη, η απόφαση της 7-6-1984 απο το Γνωμοδοτικό Συμβούλιο Δημοσίων Κτημάτων, δέχεται οτι τα εκτός κτήματος Καρρά ανήκουν στο Ελληνικό Δημόσιο, πλην όμως ζητά τον ακριβή προσδιορισμό των ορίων του κτήματος, γεγονός που διευκολύνει την οικογένεια Νάστου να οριοθετήσει αυθαίρετα το κτήμα και να προβεί σε περαιτέρω πωλήσεις.
Με την δεύτερη απόφαση, αυτή της 19-9-1984 (Δ/3950/1246), ο τότε Υφυπουργός Οικονομικών αποδέχεται οτι όλα τα ακίνητα που διεκδικούν οι κληρονόμοι Νάστου είναι Δημόσια Περιουσία.
Έτσι δεν επιτρέπονται πλέον οι συναλλαγές επι των εκτάσεων αυτών απο τους κληρονόμους Νάστου οι οποίοι όμως ήδη μέχρι το 1985 έχουν πουλήσει πάνω απο 6000 στρέμματα.
Η απόφαση αυτή σηματοδοτεί ένα αγώνα των κληρονόμων να ακυρώσει όλες τις αποφάσεις που πιστοποιούν τον δημόσιο χαρακτήρα των παραπάνω οικοπέδικών εκτάσεων.

Το 1988, Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου (ΚΕΔ) με απόφασή της παραχωρεί στον Δήμο Ηλιούπολης την χρήση 30 δημοσίων ακινήτων στα οποία συμπεριλαμβάνεται και ο θερινός κινηματογράφος όχι όμως ο χειμερινός.

Στις 20-9-1994, απο τους κληρονόμους Νάστου προτείνεται συμβιβασμός για το μοίρασμα των εκτάσεων, ο οποίος όμως δεν γίνεται δεκτός απο το Δημόσιο.

Το 2000, οι κληρονόμοι Νάστου εγείρουν διεκδικητική αγωγή κατά των Δήμων Ηλιούπολης, Αργυρούπολης και Αλίμου και ζητούν να αναγνωριστούν ως αποκλειστικοί κύριοι 63 οικοπέδων συνολικής έκτασης 230 στρεμμάτων σε πολλά απο τα οποία ήδη έχουν ανεγερθεί κτίσματα δημόσιου χαρακτήρα.

Το 2004, συμμετέχει στο Δ.Σ της Κτηματικής Εταιρείας του Δημοσίου (ΚΕΔ) ως σύμβουλος η κ. Μάλοβιτς η οποία έχει συγγενικές σχέσεις με την οικογένεια Νάστου και εκ των υστέρων η ΚΕΔ ανακαλεί την απόφαση του 1984 με την οποία είχε παραχωρήσει τα 30 δημόσια κτήματα για χρήση στον Δήμο Ηλιούπολης.Μετά απο την δημοσιοποίηση του θέματος η κ. Μάλοβιτς παραιτείται.

Τον Φεβρουάριο του 2005 ύστερα απο παρεμβάσεις των Δημοτικών Αρχών ανακαλείται η απόφαση του 2004, η οποία όμως αναφέρει την παραχώρηση χρήσης στον Δήμο για 25 απο τα 30 ακίνητα που αρχικά είχαν παραχωρηθεί (δεν συμπεριλαμβάνεται ο θερινός κινηματογράφος).

Τον Μάρτιο του 2005 λαμβάνεται απόφαση απο Δημοτικό Συμβούλο η συνέχιση του αγώνα για την παραχώρηση χρήσης στον Δήμο Ηλιούπολης όλων των δημόσιων ακινήτων που βρίσκονται στα όριά του και σήμερα συνεχίζει να τα διαχειρίζεται η ΚΕΔ (θερινός και χειμερινός κινηματογράφος,δημοτική βιβλιοθήκη, κ.α) καθώς και σύνταξη μελέτης για την καταγραφή και αξιοποίηση της Δημόσιας Περιουσίας.

Like
Like
Happy
Love
Angry
Wow
Sad
0
0
0
0
0
0

ΜΕ ΜΙΑ ΜΑΤΙΑ

Gaia Community Μαθήματα Κεραμικής

Gaia Ceramics community
 
ceramics lessons
 
Gaia Ceramics community
 
Gaia Ceramics community